Alleen domme Hollanders fietsen in deze heuvels

Oakland - Oakland

Vandaag lekker uitgeslapen. Het ontbijt hadden we gisteren al gehaald en we hoefden slechts een klein stukje naar San Francisco. En we hadden ons deze keer wel voorbereid op de kou. Truien en lange broek aan en vesten in de achterbak. Ons zou niets gebeuren. Door het uitslapen en deze voorbereiding kwamen we om 10:01 aan bij de Bay bridge die Oakland met San Francisco verbindt. En laat nu om 10:00 de daluren starten met een gunstiger tarief. Doet ons Hollanders goed. Soms zit het mee maar ondanks dit tijdstip was het nog druk. Goed om morgen rekening mee te houden.

Gezien de drukte op de brug en eerdere ervaringen in San Francisco wisten we dat parkeren geen fluitje van een cent is. Het is vol en kent al helemaal geen tarief dat wij in Nederland zijn gewend. En de eerste indruk bevestigde het beeld. Het zogenaamde early bird tarief bedroeg al 20 dollar en dan moet je voor 9:30 geparkeerd hebben. Het eerste parkeerterrein dat wij zagen was 60 dollar per dag . Dan maar iets verder gereden en daar vonden we een valet parking voor 27 dollar. Die maar gelijk gedaan. Het blijft toch wel een eigenaardig idee dat je zomaar aan iemand op een parkeerplaats je sleutels afgeeft en de auto achterlaat. Maar maak je niet ongerust, het is allemaal goed gegaan. Het bleek echter wel een hele tippel. En toen kwam de verassing. Het was behoorlijk rustig langs de pier en er was een parkeerterrein bij "pier 27"voor 20 dollar. Een goede les voor morgen. Het is goedkoper en veel dichterbij.

Vandaag zouden we San Francisco eens bekijken zoals we nog nooit eerder hadden gedaan. We hebben getwijfeld tussen een Segway en een fiets. We kozen de fiets omdat de Segway maar een 2 uur durende guided tour is terwijl je de fiets de hele dag tot je beschikking hebt. Bij de verhuurbalie hebben we de fietsen gekozen en uiteraard een waver moeten tekenen dat zij niet verantwoordelijk zijn. Nu hebben wij zelf hele goede fietsen dus het was wel even wennen op deze karretjes maar ze voldeden prima alleen dus wel zonder ondersteuning.
Uiteraard de vraag waar we vandaan kwamen. Dit staat denk ik op het leesplankje met aap, noot, mies hier want letterlijk iedereen vraagt dit. Zelfs bij de Subway's later die avond. De verbazing aan hun kant was er echter toen we aangaven dat we een helm wilden. Jullie? Kwamen toch uit Nederland?

Na een klein proefrondje om te kijken of alles lekker schakelt en remt dan op weg. We waren overigens niet de enige. Werkelijk nog geen 5 meter onderweg en ik lag al bijna op mijn snufferd. Volgens mij een Amerikaanse die gelijk de macht over haar stuur verloor en haaks die fiets over de weg gooide en mij net raakte en ik uit balans en tussen de tramrails kwam. Liep goed af maar vroeg mij wel af of dit de hele dag zo zou gaan met die acrobaten.

Begin was dus niet geweldig en we zaten tussen het verkeer. Maar al gauw kwam daar het fietspad en begonnen we rustig aan onze tocht. Lekker langs het water met uitzicht op Alcatraz en de jachthaven. Ook de golden gate zagen we. Niet helemaal want het was mistig en koud. Maar wij hadden ons voorbereid en niet alle domme toeristen hadden dit gedaan. Sukkels. Voor ons dus prima en een relaxed tochtje tot aan het eind van de jachthaven. Toen kwam er toch een heuvel aan. Verreweg de meesten liepen deze naar boven. Mijn hartslag ging van 65 naar 135 in no-time maar Mike en ik hebben het toch fietsend gered. Het was niet makkelijk maar failure was not an option. Niet veel later kwam ook Von boven.

Na deze kwamen er nog een paar venijnige heuvels waar menigeen liep maar die hebben we met zijn 3'en allemaal overwonnen. Vlak bij de golden gate waren er nog 2 aan het golf surfen. Eentje eindigde nog dicht bij de venijnige rotsen maar hij vertrok geen krimp en ging gewoon nog een paar keer. De golden gate zelf was nog steeds deels in nevelen gehuld. Mooi gezicht en het geeft iets mysterieus. Nu waren we echter niet de enige op de golden gate. De auto's heb je geen last van. Die gaan rijen dik over hun eigen deel van de weg. Daarnaast ligt echter een veel smallere strook voor fietsers en voetgangers. Beiden in beide richtingen. Dat werd dus dringen maar verliep best soepel. Geen wanklank en iedereen schikte zich. Betekende wel dat je goed moest oppassen, soms bijna een Surplace moest maken. Natuurlijk zijn er altijd van die gasten die nergens rekening mee houden maar zoals gezegd waren er geen echte problemen. Bijzonder grappig om de golden gate een keer vanuit deze positie te beleven.

Na de Golden gate had je de optie om door te gaan naar sausalito en dan met de ferry terug te keren of om de golden gate nogmaals te doen maar dan uiteraard in tegengestelde richting. Wij kozen voor de laatste optie. Ik verwachte dat die veel lastiger zou zijn omdat we tegen de grote stroom ingaan. Maar dat klopte dus niet. Deze was eenvoudiger omdat wij al automatisch bijna tegen de reling aan in de goede richting fietsen en de rest dus moest uitwijken en/of wachten tot we voorbij waren. Zelfs twee agenten op de fiets moesten even wachten. Toch stiekem wel leuk.

Een paar uur waren ondertussen voorbij maar we hadden nog tijd genoeg voor Lombard street. Je weet wel die straat met korte bochtjes. Fout. Vaak wordt die straat wel zo genoemd maar eigenlijk is dit maar een klein deel van Lombard street. Lombard street zelf is een enorm lange straat en we kwamen in eerste instantie dan ook niet op de juiste plek met de navigatie. In tegendeel. We moesten nog een paar straten omhoog en die waren steiler als de heuvel van vanochtend. Dat was nog maar kinderspel. 2 blokken voor het einde vond Von het prima, het werd te veel. Mike en ik gingen toch (lopend) verder want we wilden Lombard street een keer met de fiets gedaan hebben. Ik had dat nog nooit gezien met een fiets. En dat is logisch want na de fiets omhoog geduwd te hebben over honderden meters bleek het ook helemaal niet leuk om te doen. Je zou al moeten voordringen ten opzichte van tientallen auto's. Nu heb ik daar eerlijk gezegd nog niet zo'n probleem mee maar de afdaling zou meer stilstaan zijn vanwege de auto's dan fietsen. En dat onder het oog van honderden toeristen en nog meer camera's. Laat maar, dan de gewone weg maar terug. Dezelfde weg als de cabelcar aflegt. En die is toch steil we vroegen ons echt af op dat wel mogelijk zou zijn. Hielden de remmen het wel of schiet je als een ongecontroleerde kanonskogel naar beneden. Gelukkig was daar een blonde dame die haar fiets net van slot haalde. Dus in mijn beste Engels gevraagd of het mogelijk is en hoe je dat dan aanpakt? Het antwoord was: geen idee ik ben ook Nederlands. Het zijn allen wij he, die domme Hollanders die hier met de fiets komen zei ze :-)
We hadden het kunnen weten. Lopen naar beneden is ook zo'n ding dus de stoute schoenen aangetrokken en voorzichtig aan de afdaling begonnen. Met beide remmen, en nog schijfremmen ook, bijna helemaal dicht was het gecontroleerd te doen.
Uiteindelijk zij we heelhuids bij de fiets verhuur weer uitgekomen waar Von al lang en breed op ons zat te wachten.

Hierna nog even kort Pier 39 op geweest. Morgen zijn we hier weer en hebben we meer tijd. Het was dan weliswaar nog niet zo heel laat maar we hadden geen lunch op dus we besloten terug te gaan. En dat idee hadden heel veel mensen. Lekker file rijden, vast staan en dan gedwongen te worden om een afslag te nemen omdat de rechterbaan zonder aan te geven alleen nog een afslag is en je geen tijd hebt om er nog tussenuit te komen. Onder aan de afslag blijkt maar weer eens hoe goed wij het hebben. Ik heb al een paar keer wat geschreven over die prachtige huizen maar Amerika kent ook een ander kant zoals bijvoorbeeld een tentenkamp. Ongelofelijk dat zoiets in zo'n rijk land voor kan komen.

Rijk hoop ik dat die ene automobilist ook is die werd staande gehouden door een agent. Echt zo'n dikke(re) Amerikaanse agent die met recht bromsnor mag worden genoemd. Als die bon net zo indrukwekkend is als die snor dan wens ik de bestuurder veel succes want de agent zag er niet uit of hij de laatste mop kwam vertellen.

We wilden weer een keer naar de pizzahut. Dus met behulp van de navigatie er naar toe maar die bleek helaas niet meer te bestaan. Dan maar de volgende. En of de duvel er mee speelde weer de verkeerde afslag op de snelweg en weer bij het tentenkamp langs gereden. Aangekomen op de plek waar de 2e pizzahut zou moeten staan bleek nu een Subway te zitten. Ook niet verkeerd dus daar het avond eten gehaald

Morgen nog een dag in San Francisco, dan in ieder geval naar Alcatraz. Hiervoor hebben we maanden geleden al kaarten gekocht. Een van de weinig zaken die we echt gepland hebben. En dat is maar goed ook want als je vandaag nog kaarten moest kopen dan was de eerste optie 30 augustus.