Flash flooding in Boulder city

LA Verkin - Boulder city

Weer lekker rustig aangedaan vanochtend en nog net op tijd voor het ontbijt. Na 2 overnachtingen gaan we dit hotel verlaten en op weg naar onze volgende stop. Bij het verlaten nog even snel een krantje meegepakt, USA Today. Helaas was het de krant van gisteren, "whats in a name" zullen we maar denken, maar dat mag de pret niet drukken. Het zal jullie niet verbazen dat onze grote vriend Donald op de voorpagina staat. Ook in het nieuws is hij regelmatig te zien. Zo gaat hij binnenkort 17 dagen golfen, een werkvakantie volgens onze grote vriend Donald. Als ik weer terug ben zal ik bij de Rabobank ook nog eens navragen of ik al die vrije dagen moet opnemen voor deze reis of dat het onder werk, opleiding of teambuilding kan vallen. Ben benieuwd.

We waren nog maar koud onderweg, ja het was bewolkt en iets onder de 25 graden, of we kwamen het bordje van Sand Holloway state park tegen. We kenden het niet maar laten we eens een gokje wagen. 6 miles was het maar en het was volgens TripAdvisor een meer met veel watersport mogelijkheden en de moeite waard. Helaas was onze pas echter niets waard en moesten we 10 dollar betalen. Je raad het al, niet gedaan dus. Dan maar verder op weg naar ons hotel dat ook aan een meer ligt. En het is nogal een stukje rijden. Vandaag doen we 3 staten aan: Utah, Arizona en Nevada.

Voor dat we ons hotel bereikten kwamen we langs Las Vegas. Daar verblijven we over een paar dagen. Dan ben je minder dan de helft kwijt als in het weekend dus dat bezoek hebben we nog even uitgesteld. Voor nu laten we het nog even links liggen. Hoewel we er voor mijn gevoel er dwars door heengaan, niet de strip zelf, maar wel heel veel afslagen over elkaar, onder elkaar, achter elkaar en door elkaar. Wat een warboel. Wij vinden in Nederland het prins Claus plein al heel wat maar dat is in vergelijking met dit echt Madurodam werk. Gelukkig liet het navigatiesysteem ons niet in de steek en zijn we er redelijk soepel door heen gekomen.

Na vele kilometers is daar dan ineens uit het niets ons hotel. De Hooverdam logde in boulder city. We zijn benieuwd wat dit ons gaat brengen want hoewel het overal dicht bij ligt, ligt het nergens echt naast. Ja, naast een gecrashte helikopter maar dat is het dan ook. Groot is onze verassing als we het hotel in gaan. Hartstikke mooi en een casino. Een aangename verassing met op de kamer een ijskast met een feature die ik thuis ook wel wil hebben. Om de verassing compleet te maken bleek de gecrashte helikopter tenslotte ook nog gewoon te kunnen vliegen toen we uit ons raam keken.

We hebben besloten om er nog een extra nacht aan vast te plakken. In tegenstelling tot vorige rondreizen boeken we nu regelmatig meerdere overnachtingen op dezelfde plek. Dat bevalt mij goed want het geeft een bepaalde rust. Lijkt onbelangrijk maar het scheelt echt als je niet elke dag je koffer hoeft in en uit te pakken en in de auto moet zetten. We leggen dan ook minder kilometers af zonder het gevoel te hebben iets te missen. Het tegenover gestelde zelfs. We doen nu veel meer uitstapjes dan we voorheen deden. Gewoon omdat we op een spot meer tijd hebben.

Ik dus naar beneden om de kamer te verlengen. Maar toen ik terugkwam was daar gebeurd waar op tv al dagen over wordt gesproken. Een flash flooding. Niet in Los Angeles of Zion, de usual suspects maar gewoon hier in boulder city of all places.
Na een grote boodschap ging het mis bij de afvalverwerking. Een flash flooding en hulp was nodig. Het water steeg tot boven de rand en de badkamer werd nat. Voor de geruststelling, ook niet meer dan dat. Gelukkig liep net een kamermeisje langs en werd dit probleem snel en vakkundig verholpen. Al hoewel het echte bewijs natuurlijk nog moet komen als Mike de challenge weer aangaat.

Na al deze opwinding op weg naar de hooverdam. Klein stukje van 5 mile maar ineens was daar een security controle. Nu heeft Von altijd de paspoorten bij zich maar nu net niet. Wat gaat dat worden? Paspoorten bleken gelukkig niet nodig en na een blik in de auto mochten we doorrijden.
Eerst de auto parkeren. Koste een tientje en de parkeerwachter vroeg of ik nog Animals achter in de auto heb. Nee hoor dat is mijn zoon was mijn oprechte antwoord. Dit zorgde voor een glimlach op het gezicht van de man en voor gebrom achterin de auto. (Toch een soort beer dan?)

Van de parkeergarage lopend door de regen naar de tentoonstelling en het uitzicht platform. De regen was gewoon warm en het was benauwd. En hoewel het
grootste deel van de dag bewolkt was, liep de temperatuur weer hoog op. Niet vreemd natuurlijk want we zitten immers nog steeds in de dessert. De tentoonstelling liet zien hoe, waarom en wat er gebeurd was met de Hooverdam, best interessant. Toen we naar buiten gingen was de regenbui al weer voorbij en begon de zon weer goed te branden. Nog wat rondgelopen en naar een ander uitzichtpunt op de hooverdam gereden.

Zoals gezegd was het weer erg warm geworden en ligt het hotel vlak bij een meer, Lake Mead. Het stuwmeer voor de Hooverdam. Even lekker zwemmen en afkoelen. Helaas bleek het een kiezelstrand te zijn waardoor het wat moeilijk toegankelijk is. Maar we zijn natuurlijk niet voor niets gekomen en zijn dus met de slippers en al het water in gegaan. Temperatuur van het meer was prima en hoefde je uiteraard weer niet door. Het meer ligt wel fraai tussen de bergen maar is gewoon toch minder. Het mist de charme van Lake Powel en vanwege de kiezels besloten we om in het zwembad te gaan zwemmen. Geen gelukkige keuze want het zwembad ging net dicht vanwege mogelijk onweer.

Vanavond nog poolen en misschien een gokje wagen. Er zijn alleen maar machines maar wel heel veel spellen. Ik ben benieuwd.

Later die avond: helaas mocht Mike niet poolen kennelijk moet je daar ook 21 voor zijn. Het gokken is beperkt gebleven tot 1 dollar met Roulette