Lucky number 3

Pollock Pines - Pollock Pines

Vanochtend, wakker geworden door de wekker, op ons gemak naar het ontbijt. Dat was prima en er was zelfs fruit. Het hotel dat we hebben ligt in een ski-gebied en doet Oostenrijks aan. Nu ben ik helemaal geen wintersporter en heb dus eigenlijk de ballen verstand van Oostenrijk, maar zo stel ik het mij voor. Balkonnetje met mooi uitzicht op de naaldbomen en veel geurig hout in het hotel verwerkt.

Vandaag gingen we naar Lake Tahoe en omgeving. Op het parkeerterrein voor de super (uiteraard voor de lunch inkopen) realiseerde ik mij hoe relaxed het eigenlijk allemaal is. Zonnetje, lekkere en niet te hete temperatuur, grote auto's en een groot parkeerterrein met voldoende en zeer ruime plekken. Zou een verademing zijn als dit ook zo in Nederland zou kunnen. Daar is het meestal echter zoeken naar een plekje waarna je je uit de auto moet wurmen. Nee, geef mij maar die Amerikaanse aanpak.

Qua afstand is het Lake Tahoe gebeid niet erg groot, alleen de weg is nogal krom en bochtig. Een paar honderd bochten is echt niet overdreven. Dat verklaart deze keer ook misschien de wat kromme onduidelijke zinnen. Normaliter geef ik Apple correctie de schuld of is het een gevolg van het sneller kunnen denken dan typen. Nu dus een extra excuus. Het rijden moet je overigens niet zien als een noodzakelijk kwaad. Het "uitje" begint al zodra je de weg opdraait. Het is hartstikke leuk, mooi en afwisselend.

Na een kleine 1,5 uur kwamen wij aan bij Taylor Creek. Taylor creek? Jazeker, nooit van gehoord natuurlijk maar er was een visitor center dus maar eens op zoek naar de mogelijkheden. Wat opviel was dat er veel fietsers waren, niet dat we dit overwogen maar het betekende wel dat je extra moest opletten bij het verlaten van een parkeerplaats. We kozen voor de hike naar Lake tahoe, het meer. Nou ja, een hike?
Als je struikelde bij het visitor center dan lag je al bijna met je snufferd in het water. Het was een mooie tocht. De naalden aan de boom zijn enorm om nog maar te zwijgen van de dennenappels. Wederom een bevestiging dat in Amerika alles bigger is. En dus ging het gesprek onder de zon, met een graadje of 25 over kerststukjes (?). Je kan er maar vroeg genoeg bij zijn kennelijk. Bij het water aangekomen was er een prachtig uitzicht. Het water voelde nogal koud aan maar de vele honden die daar rond renden hadden daar geen last van. Ook hebben we nog een boa-constrictor gezien. Tenminste als "Thrifty" (ons autoverhuurbedrijf) het zou omschrijven. Ik vind het een iennie Minnie slangetje. Maar omdat je niet zeker weet wat zijn humeur is en of dat ie misschien giftig is, toch maar eerbiedig afstand gehouden.

Waar ik s-ochtends nog dacht dat er altijd plek is op een Amerikaanse parkeerplaats weet ik nu dat het ook anders kan zijn. Bij emerald bay, en dan specifiek inspiration point, zagen we de auto's rondrijden. Wanhopig op zoek naar een parkeerplekje. En laat er nou net een wegrijden op het moment dat wij het terrein op rijden. Mazzeltje. Wat zal dat een hoop jaloerse gezichten opgeleverd hebben. Heerlijk ons laten inspireren daar en een broodje genomen waarbij ik op een moment serieus dacht dat of een vogel of een eekhoorn mijn brood zou afpakken. Die gasten worden steeds brutaler. Gisteren had Mike al een bijbaantje als Gids. Vandaag werd hij door een ouder Engels stel gevraagd om als fotograaf optreden. Ik heb er zelfs een foto van gemaakt maar omdat Mike niet graag zelf op de foto gaat heb ik hem niet herkenbaar op de foto gezet :-)

De volgende stop was ook weer een mazzeltje, nr 2. We hadden de auto langs de weg geparkeerd zoals vele anderen. Bij het uitstappen liep net een Amerikaanse langs waardoor ik de deur weer netjes dicht deed zodat zij er langs kon. Misschien kwam het door dit gebaar maar nadat zij mij bedankte zei ze ook nog dat een tiental meter verder een agent bezig was om alle auto's een bekeuring te geven. Goede tip en wij op zoek naar een andere plek. Overigens vond Mike dat wij goed stonden en daar geen bekeuring zouden mogen krijgen. Ik heb gezegd dat hij het die bromsnor dan zelf maar moest gaan uitleggen maar dat ik geen risico nam. Wij een parkeerterrein opgedraaid en ook deze weer afgeladen vol. Voor ons een auto en zij zijn ook aan het zoeken. Maar niet goed. Er wil er een wegrijden en zij parkeren net hun auto in een no-parking zone voorbij deze auto. Wij letten wel goed op en zien dit gebeuren. Dan zien ze de auto wegrijden en zetten ze hun auto in zijn achteruit. Nou, onze vooruit is sneller :-). Jammer voor hen en wij hadden mazzeltje nummer 3. Deze stop was Eagle falls, een waterval. Na wat klauteren stonden we echt letterlijk met onze voeten in het water. Berekoud en kraakhelder. Genietend van het uitzicht hebben we daar flink wat tijd doorgebracht voordat we met de hike zijn begonnen. En dit was een serieuze hike en niet zo'n eenvoudige als vanochtend. Het was het hoogte verschil dat we moesten overbruggen via grote steenblokken of iets wat voor een soort trap moest doorgaan. Mike uiteraard voorop zonder enige problemen maar ook Von heeft het met iets meer inspanning ook gehaald.
Bij het wegrijden zat Von achter het stuur. Hier naar links toch? Ja klopt, goed zei ze en draaide naar rechts. Eh..... veel dingen zijn anders hier in Amerika maar links en rechts hebben ze echt niet omgedraaid dus pak die ander kant maar.

Ondertussen werden we via de app op de hoogte gehouden van de tussenstand van FCU. En laat die nu met 0-3 uit winnen. Kennelijk is 3 het winnende nummer. Jammer dat we te ver van Las Vegas zitten om dit uit te proberen.

Tot slot zijn we nog naar de stad south Lake tahoe geweest. Onder meer om te tanken. Nu betaal je hier aan de pomp zelf met je creditkaart. Sommige hebben dan de gewoonte om te vragen naar je 5-cijferige postcodes. Heeft iets te maken met beveiliging. De onze in Nederland hebben er 4 dus daar heb je niets aan. Nu bedacht ik mij een serie van vroeger, 90210 Beverly hills. Google het maar eens als je het niet kent. Het is een rijke buurt in de buurt van LA die we misschien ook nog gaan bezoeken deze rondreis. En verdomd het werkt. Helaas niet altijd dus moest ik deze keer de shop in om vooruit te betalen. Het eventueel teveel betaalde wordt dan weer teruggestort.
Er bleek echter een hele rij te zijn waarbij ik eerst nog eens per ongeluk niet op het eind aansloot. Maar ik kwam daar in gesprek met een oude navy- veteraan. Samen lekker lopen mopperen op die lange rij, dat het niet op schoot, dat die ene kerel wel een maffiosi lijkt en dat hij ook in Nederland was geweest. Daardoor ging de tijd voor mij sneller dan voor Von en Mike.
Na het tanken nog wat rondgelopen in Lake tahoe om vervolgens op weg naar het hotel te gaan. Vlak voor het verlaten nog even uit de auto gestapt om via het strand even het meer in te gaan. Water was lekker, maar eerlijkheid gebied wel te zeggen dat we niet verder dan tot onze bovenbenen zijn geweest. Het was immers al wat later geworden zodat we niet op het strand konden gaan liggen. Speedboats waren daar ook te huur en ik kreeg zin om met mijn eigen boot te varen. Zouden we hier nog een dag langer zijn gebleven dan had ik ongetwijfeld een speedboat voor een uurtje of 2 gehuurd.

Net als gisteren gaan we niet uit eten. Deze kamer heeft een kitchenette. Wij hadden gehoopt dat je dus ook wat kon koken. Nu is alles in Amerika groter maar een kitchenette is maar een klein ding. Niet meer als een afwasbak, koelkastje en microwave (naast het micro bed). Dat 5 gangen menu zit er dus niet in. En om iets te eten dat je hier niet zoveel hebt als je uit eten gaat hebben we gisteren pizza in de magnetron gegooid. Vandaag burrito's. Kitchenette's zijn dus geen absolute must voor ons vervolg. We pakken wel gewoon pizzahut of taco Bells.

Al met al een heerlijke relaxte dag waarop we weer veel gezien en gedaan hebben.