01 aug:Kwikfit ook in Seattle? - Reisverslag uit Seattle, Verenigde Staten van Yvonne, Bertjan en Mike - WaarBenJij.nu 01 aug:Kwikfit ook in Seattle? - Reisverslag uit Seattle, Verenigde Staten van Yvonne, Bertjan en Mike - WaarBenJij.nu

01 aug:Kwikfit ook in Seattle?

Blijf op de hoogte en volg Yvonne, Bertjan en Mike

03 Augustus 2012 | Verenigde Staten, Seattle

Het verslag een dagje later dan jullie gewend zijn. Ik hoop dat dit geen reden is om je abonnement op te zeggen en je geld terug te vragen. Zowel, succes met het zoeken naar het correspondentie adres. De reden voor de latere verschijning is simpel. Gisteren is een drukke dag geweest voor ons in Seattle en we waren dan ook pas rond 22:30 weer terug in het hotel. Het gevolg was dat we het prima naar ons zin hebben gehad maar dat de fut ontbrak om het nog diezelfde dag aan het reisverslag toe te vertrouwen.

We waren vroeg met onze eigen auto vertrokken naar het treinstation. Dat was nog geen 5 minuten rijden dus daarvoor hoefden we de shuttle ook niet te gebruiken. Aangezien onze shuttle bus chauffeur van gisteren vertelde dat als je de markt niet had gezien, dan had je Seattle niet gezien werd dit onze eerste stop. Het uitstappunt voor de shuttle was hetzelfde als gisteren maar deze keer moesten we de andere kant op.

Na een wandeling van 15 a 20 minuten was daar de Public Market. Volop snuisterijen, bloemen, fruit, souvenirs en ook vis. Met ook die wereldberoemde tent waar vissen van een kleine meter met een hoop kabaal door de hele marktkraam worden gegooid. Toen we er 's-ochtends de eerste keer waren was het nog vrij rustig en hebben we ook maar 1 vis zien vliegen. Later op de dag toen we na het aquarium terugkwamen was het drukker, werd er dus ook meer verkocht en vlogen er dus ook meer vissen door de lucht. Leuk om te zien maar helaas niet op de film gekregen. Want of ze het wisten hielden ze de vissen keurig aan de grond totdat ik de videocamera uitzette waarna er weer zo'n flinke jongen door de lucht vloog. De markt strekte zich uit over meerdere verdiepingen met dus ook diep verscholen winkeltjes. En hoewel we er dus 2x zijn geweest hebben we ongetwijfeld nog een hoop gemist.

Nadat we over de markt waren gestruind op weg naar het Aquarium. Met onze citypass konden we direct doorlopen en werd gevraagd of we wat meer over plankton wilden weten. Met een kleine groep van nog geen 10 man mocht Mike zelf de plankton uit de water halen bij de pier. Daarna werden we meegenomen naar de kantoren waar 1 zaaltje vol stond met microscopen. Je kon daar zelf aan de slag om te zien welke soorten plankton je had gevangen. Daarbij ook nog de nodige uitleg gekregen. Toen we klaar waren zijn we het eigenlijke aquarium in gegaan. Vele dieren gezien. Vissen uiteraard maar ook vogels, zeesterren, zeehonden, zeeleeuwen en 2 octopussen. Nou ja gezien. Ze zaten verstopt onder een steen maar een paar tentakels werden dan toch uitgestoken toen ze gevoerd werden. Wat een luie beesten zeg. Maar goed, we hebben ze gezien en ze zijn best apart.

Het volgende wat op het programma stond was een boottocht. de harbour tour. Wij direct aangesloten in de rij 65+ want de boot stond op het punt van vertrekken. Dat deed ie ook wel, maar het was niet onze boot. Eerst moesten we de citypass vouchers omruilen voor de echte tickets en daarna moesten we na de andere kant van het gebouw. Snel nog even gegeten en daarna in de rij. En wat was ik blij met de citypass. Anders hadden we dit misschien niet gedaan, maar het was erg leuk. Lekker in het zonnetje de skyline van Seattle zien vanaf het water. Is weer een heel ander gezicht. Bovendien hadden we gelukt want het waren de vlootdagen. Of die moesten nog komen dit weekend. Hoe dan ook er waren al diverse oorlogsschepen die daar rustig rond vaarden. Ook was er een demonstratie van de brandweer te water en als klap op de vuurpijl, diverse vliegtuigen die bijzonder laag overvlogen. Grote vliegtuigen, dubbeldekkers maar ook straaljagers. Dus daar waar ik gisteren zorgelijk keek naar de helikopter die op de Needle afkwam op lage hoogte kan ik mij nu goed voorstellen dat er nu al helemaal angstig gekeken werd naar die vliegtuigen die recht op de Needle afgingen. Ook vanaf het water het hoofdkantoor van starbucks gezien, de enorme hijskranen waarmee containers van boten worden gelost en het stadion waar we 's-avonds zouden zijn.

Bij terugkomst aan vaste wal 2 ijsjes gekocht. Nou ijsjes? ik weet niet of dit de juiste benaming is. Het was een grote wafel. Moeten er 1 of 2 bolletjes op werd er gevraagd. Nou 1 bolletje is wel wat miezerig op zo'n grote wafel dus doe er maar 2. En ik had het kunnen weten, maar ik trapte er toch weer in. Die man begon te scheppen zeg. Op een gegeven moment dacht ik die verdwijnt helemaal in de kar. Maar wat er ook gebeurt, geen ijs op de wafel. Totdat ie eindelijk weer bovenkwam. En dit is niet overdreven maar 1 bolletje was groter dan de grootste appel die ik gezien heb op de hele markt. En daar kregen we er dus op ieder ijsje 2 van.

Toen het ijs op was (en dat duurde even) zijn we via de markt teruggelopen richten de Needle. We begonnen de benen al aardig te voelen. Want niet alleen is het een forse afstand, ook is het totaal niet vlak met soms echt hele steile stukken naar boven. Maar manmoedig hebben we deze heuvels genomen om bij het Sciencecenter uit te komen. Een soort van museum/tentoonstelling waar bij je van alles mag doen. Reactiesnelheid meten, met zo'n graver van zo'n bulldozer werken, en nog veel meer.
Maar ook een iMax theater met daarin de film " het geheim van de farao's". En even lekker zitten leek me wel aantrekkelijk. De film was best mooi maar ik was ondertussen ook zo moe dat ik terug moest denken aan de woorden van Von op Mount Crystal. Het is zo mooi dat ik best even mijn ogen zou willen dichtdoen. Ik denk ook zelfs dat met dit eventjes is overkomen maar ik was bang dat ik zou gaan snurken, dus ben ik wakker gebleven (of in ieder geval een deel van de film)

Na de film weer gelopen. Nu naar de trein om naar het stadion te gaan. Gisteren hadden we kaartje gekocht voor het honkbal, de "Seattle Mariners" tegen de "Toronto Blue Jays". En het was precies zoals ik mij herinnerde van 2 jaar terug bij de Dodgers. Alle supporters door elkaar en geen wanklank te horen. Ik had zelfs het idee dat er meer uitsupporters waren dan thuissupporters. Voor de wedstrijd loopt dat al door elkaar bij alle etenstentjes in het stadion. En dat zijn er veel zodat ik mij blijf afvragen of die gasten uit eten gaan en naar het honkbal gaan kijken of dat zij naar het honkbal gaan en iets te eten nemen. Men komt ook laat tot erg laat (na het begin van de wedstrijd binnen) en loop tussentijds of voortijdig weer net zo makkelijk weg.
Voor de wedstrijd ook allerlei officiële dingen zoals de volksliederen en het werpen van de eerste bal. Niet dat er dan al een speler op het veld staat of zo, maar dat mag de pret niet drukken.
En dan komen daar in eens de mannen van Kwikfit het veld oplopen. Weer een commercial. Tenminste zo zien ze er uit die in overall dacht ik. Blijken het navy's te zien die worden geëerd. Onder luid applaus worden ze 1 voor 1 voorgesteld. Tussen de inning door zijn er allerlei (eigenlijk) debiele spelletjes op het grote scorebord. Van quizzen tot raden wie van de bootjes (?) het snelste is. En uiteraard allemaal shots van het publiek die de grootst mogelijk moeite doet om op te vallen en in beeld te komen. En o ja. Er was ook nog een wedstrijd. De Mariners wonnen maar of dat nou zo belangrijk werd gevonden?

Na de wedstrijd met de trein terug, de auto van het parkeerterrein gehaald en terug naar het hotel. Onder tussen al weer 22:30

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Yvonne, Bertjan en Mike

Wij gaan weer op reis.

Actief sinds 19 Juli 2012
Verslag gelezen: 188
Totaal aantal bezoekers 32484

Voorgaande reizen:

25 Juli 2017 - 25 Juli 2017

Amerika 2017

18 Juni 2013 - 18 Juni 2013

Amerika 2010

10 Juli 2012 - 12 Augustus 2012

Onze reis naar Canada

Landen bezocht: