16 Juli: Bzzzzz
Door: knoopenco
Blijf op de hoogte en volg Yvonne, Bertjan en Mike
16 Juli 2012 | Canada, Hinton
Vanochtend om 7:30 heerlijk wakker geworden door de wekker.Helaas werkte de snooze button niet want het bleek de trein te zijn . 10x toeterend. Ik heb ze geteld. Maar voor de rest heerlijk geslapen. Dit in tegenstelling tot Von en Mike. Mike had 5 treinen luid toeterend langs horen komen en Von maar liefst 6. En we kunnen ervan uitgaan dat iedere trein 10x toeterde en dat er per trein meer dan 160 wagons waren die de kamer letterlijk deden trillen. Je kan dan ook wel nagaan hoe uitgeslapen Von en Mike waren terwijl ik natuurlijk alweer het zonnetje in huis was.
Zoals gewoonlijk ‘s-ochtends even geskyped met mijn Ouders. De ouders van von hadden wij gisterenavond (en voor hun dus ‘s-ochtends) als gesproken omdat Pa jarig is en ze zelf vandaag ook op vakantie gaan. Na het skypen snel de auto ingegaan op weg naar Jasper. De zon schijnt en het belooft weer een mooie dag te worden.
Als eerste komen we bij Mount Robson, de hoogste berg van de canadese Rocky Mountains. En natuurlijk moet dat bord op de foto. En toen bleek dat Mike zich al snel aan de canadese gewoonte heeft aangepast. Voor de foto hoefde hij niet zo nodig de auto uit. Of wat het toch het gebrek aan slaap dat hem parten speelde. Dus gelijk maar even een ontbijtje genomen want dat zat er bij ma flodder niet bij. Heerlijk die eieren, zoute sandwiches en bacon. Dan kunnen we er weer tegenaan want ons ritme is toch een beetje van 2 maaltijden op een dag en ergens een tussendoortje. Meestal iets gezonds zoals chips of koekjes.
Verder op weg naar Jasper weer eens een prachtig uitzicht over een meer. uiteraard ook weer een foeilelijke Japanner die het nodig vond om zijn aftandse trainingsbroek tot onder zijn oksel op te trekken. We dachten in eerste instantie dat het een Japanse beer was, maar dat bleek toch niet het geval. Hoe dan ook, bij dit uitzicht zagen we in de verte ook een vogel op zijn nest zitten. En met het witte koppie kon dat niet anders zijn dan een bald eagle. Uiteraard maximaal ingezoomd met de camera’s om er zeker van te zijn. De foto’s zullen van te ver af zijn maar we hadden toch maar mooi weer een van de gewilde dieren te pakken.
Ondertussen wel even de lange broeken aangetrokken. Niet vanwege de kou want het was weer een heerlijke temperatuur van +/- 23 graden. Nee, onze vrienden de muggen waren terug en ze lieten duidelijk merken dat ze ons gemist hadden. Bzzz klonk het aan alle kanten en aangezien het handen geven de mugjes niet zo goed afgaat besloten ze ons maar bij wijze van begroeting te steken.
Verder op weg ineens een opstopping aan de zijkant van de weg. En dan weet je al bijna zeker dat daar wildlife is te zien. Maar wat dan. Een flink aantal mensen buiten de auto. Dus dit was of de meest heldhaftige groep van mensen die ik ken of er was toch een ander dier dan de beer daar te zien. Dat laatste bleek waar en zo kwamen wij oog in oog met een Caribou. Mike dacht altijd dat een Caribou een soort van pinguïn zou zijn. Maar deze Caribou hield duidelijk van warmte, had 4 hoeven/poten en een enorm gewei. Weer wat geleerd. Ondanks de enorme opwinding om hem heen of een afstand van echt maar een paar meter bleef het beest ongegeneerd en ongestoord door grazen. We lachen hoor, al die fotografen in de meest obscene en rare standjes terwijl het onderwerp zelfs iets denkt van “lekker boeien”. De mooiste was nog wel een fotograaf die de 2e Caribou wou fotograferen die enkele tientallen meters weg was. Maar deze die-hard sloopt het gras in om toch dichterbij te komen en niet merkend dat Caribou nummer 1 al grazend steeds dichterbij kwam. Bij het omdraaien van de fotograaf kreeg deze toch even de schrik van zijn leven.
Na verloop van tijd weer in de auto. Nog steeds op weg naar Jasper. Weer een opstopping maar nu iedereen in de auto. En dat is verstandig want dit keer was het een beer aan de rand van de weg. Nu hadden we gisteren al beren gezien. Dat waren zwarte beren. En wat is het kenmerk van een zwarte beer? Juist ja, die is zwart. Dacht ik ook. Niet dus want de beren van gisteren waren echt bruin, maar toch zwarte beren. Snappen jullie het nog. Ik niet. Vandaag was het een bruine beer, dus het zal ongetwijfeld ook weer een zwarte beer zijn geweest. Maar wat het ook is, het blijft een indrukwekkend beest om te zien.
Uiteindelijk zijn we dan in Jasper terecht gekomen. En aangezien dit in Alberta ligt betekent dit dat we de klok een uur vooruit moeten zetten waardoor het tijdsverschil met Nederland 8 uur wordt. Jasper is een leuk stadje met vele souvenirs winkeltjes, restaurantjes en een visitor info. Even wat folders gehaald, door het stadje gelopen en besloten om naar Maligne Lake te gaan.
Vlak voordat we bij Maligne Lake kwamen weer een opstopping. Wat zou het zijn deze keer, een Moose want die zoeken we nog. De spanning steeg toen we dichterbij kwamen. Maar het was ook snel weg. Het waren 2 herten. De ene droeg nog een antenne ook volgens mij. Dus of hij is gek van muziek en heeft zijn eigen walkman bij zich of ze kunnen dit beest gewoon volgen. Of zou hij misschien van afstand bestuurt worden
Bij Maligne leek een hike gedaan. Is hetzelfde als wandelen hoor, maar dit klinkt beter. 3,2 kilometer zou deze hike moeten zijn. Maar er was nogal sprake van hoogwater. Zo stond het boothuis waar je kano’s kon huren volledig onder water. Niet het dak natuurlijk maar binnen in stond het zeker een 1/2 meter hoog. En dit hoge water zorgde er ook voor dat ons pad zomaar ineens verdween. We probeerden nog wel een alternatieve route maar het zag er niet naar uit dat dit ergens toe naar ging leiden. Dus maar omgekeerd. Best een leuke route geweest maar voor mij ook de keiharde constatering dat ook de 2e hike niet succesvol is voltooid.Maar ik beloof, het gaat me nog een keer lukken.
Onze wildlife score is nu:
Beren 7 stuks
Bald eagles 3 stuks
Caribous 3 stuks
Herten , tsja dat weet ik iet meer. Die zijn zo gewoon, daar stoppen we al niet meer voor. Wel natuurlijk als ze voor de auto staan maar we gaan er geen foto’s meer aan spanderen.
Muggen, duizenden. Konden we daar maar hetzelfde van zeggen als van de herten. Het liefst zouden we die ook negeren maar helaas denken zij daar anders over. Trotse koploper is Von met zeker 40 muggenbulten.
Uiteraard is er heel veel mooi en leuk maar er zitten altijd uitschieters tussen. Je weet wel die dingen die je altijd direct verteld als je gevraagd wordt hoe de vakantie was. En nu we toch met ranglijsten bezig zijn daarom hier de persoonlijke top 3 van de meest opvallende en/of mooie momenten:
Bertjan:
1. het zwemmen in het bijna geheel verlaten meer tussen de bergen
2. De riviersafari van 15 juli
3. De te kleine Mitsubishi die veranderde in een prachtige grote witte Jeep
Von:
1. De riviersafari van 15 juli
2. Peak2Peak van Whistler
3. Het verder gaan daar waar de angsthaas van 14 juli afhaakt
Mike:
1. De riviersafari van 15 juli
2. Peak2Peak van Whistler
3. Vancouver, de eerste dagen
Zoals gewoonlijk ‘s-ochtends even geskyped met mijn Ouders. De ouders van von hadden wij gisterenavond (en voor hun dus ‘s-ochtends) als gesproken omdat Pa jarig is en ze zelf vandaag ook op vakantie gaan. Na het skypen snel de auto ingegaan op weg naar Jasper. De zon schijnt en het belooft weer een mooie dag te worden.
Als eerste komen we bij Mount Robson, de hoogste berg van de canadese Rocky Mountains. En natuurlijk moet dat bord op de foto. En toen bleek dat Mike zich al snel aan de canadese gewoonte heeft aangepast. Voor de foto hoefde hij niet zo nodig de auto uit. Of wat het toch het gebrek aan slaap dat hem parten speelde. Dus gelijk maar even een ontbijtje genomen want dat zat er bij ma flodder niet bij. Heerlijk die eieren, zoute sandwiches en bacon. Dan kunnen we er weer tegenaan want ons ritme is toch een beetje van 2 maaltijden op een dag en ergens een tussendoortje. Meestal iets gezonds zoals chips of koekjes.
Verder op weg naar Jasper weer eens een prachtig uitzicht over een meer. uiteraard ook weer een foeilelijke Japanner die het nodig vond om zijn aftandse trainingsbroek tot onder zijn oksel op te trekken. We dachten in eerste instantie dat het een Japanse beer was, maar dat bleek toch niet het geval. Hoe dan ook, bij dit uitzicht zagen we in de verte ook een vogel op zijn nest zitten. En met het witte koppie kon dat niet anders zijn dan een bald eagle. Uiteraard maximaal ingezoomd met de camera’s om er zeker van te zijn. De foto’s zullen van te ver af zijn maar we hadden toch maar mooi weer een van de gewilde dieren te pakken.
Ondertussen wel even de lange broeken aangetrokken. Niet vanwege de kou want het was weer een heerlijke temperatuur van +/- 23 graden. Nee, onze vrienden de muggen waren terug en ze lieten duidelijk merken dat ze ons gemist hadden. Bzzz klonk het aan alle kanten en aangezien het handen geven de mugjes niet zo goed afgaat besloten ze ons maar bij wijze van begroeting te steken.
Verder op weg ineens een opstopping aan de zijkant van de weg. En dan weet je al bijna zeker dat daar wildlife is te zien. Maar wat dan. Een flink aantal mensen buiten de auto. Dus dit was of de meest heldhaftige groep van mensen die ik ken of er was toch een ander dier dan de beer daar te zien. Dat laatste bleek waar en zo kwamen wij oog in oog met een Caribou. Mike dacht altijd dat een Caribou een soort van pinguïn zou zijn. Maar deze Caribou hield duidelijk van warmte, had 4 hoeven/poten en een enorm gewei. Weer wat geleerd. Ondanks de enorme opwinding om hem heen of een afstand van echt maar een paar meter bleef het beest ongegeneerd en ongestoord door grazen. We lachen hoor, al die fotografen in de meest obscene en rare standjes terwijl het onderwerp zelfs iets denkt van “lekker boeien”. De mooiste was nog wel een fotograaf die de 2e Caribou wou fotograferen die enkele tientallen meters weg was. Maar deze die-hard sloopt het gras in om toch dichterbij te komen en niet merkend dat Caribou nummer 1 al grazend steeds dichterbij kwam. Bij het omdraaien van de fotograaf kreeg deze toch even de schrik van zijn leven.
Na verloop van tijd weer in de auto. Nog steeds op weg naar Jasper. Weer een opstopping maar nu iedereen in de auto. En dat is verstandig want dit keer was het een beer aan de rand van de weg. Nu hadden we gisteren al beren gezien. Dat waren zwarte beren. En wat is het kenmerk van een zwarte beer? Juist ja, die is zwart. Dacht ik ook. Niet dus want de beren van gisteren waren echt bruin, maar toch zwarte beren. Snappen jullie het nog. Ik niet. Vandaag was het een bruine beer, dus het zal ongetwijfeld ook weer een zwarte beer zijn geweest. Maar wat het ook is, het blijft een indrukwekkend beest om te zien.
Uiteindelijk zijn we dan in Jasper terecht gekomen. En aangezien dit in Alberta ligt betekent dit dat we de klok een uur vooruit moeten zetten waardoor het tijdsverschil met Nederland 8 uur wordt. Jasper is een leuk stadje met vele souvenirs winkeltjes, restaurantjes en een visitor info. Even wat folders gehaald, door het stadje gelopen en besloten om naar Maligne Lake te gaan.
Vlak voordat we bij Maligne Lake kwamen weer een opstopping. Wat zou het zijn deze keer, een Moose want die zoeken we nog. De spanning steeg toen we dichterbij kwamen. Maar het was ook snel weg. Het waren 2 herten. De ene droeg nog een antenne ook volgens mij. Dus of hij is gek van muziek en heeft zijn eigen walkman bij zich of ze kunnen dit beest gewoon volgen. Of zou hij misschien van afstand bestuurt worden
Bij Maligne leek een hike gedaan. Is hetzelfde als wandelen hoor, maar dit klinkt beter. 3,2 kilometer zou deze hike moeten zijn. Maar er was nogal sprake van hoogwater. Zo stond het boothuis waar je kano’s kon huren volledig onder water. Niet het dak natuurlijk maar binnen in stond het zeker een 1/2 meter hoog. En dit hoge water zorgde er ook voor dat ons pad zomaar ineens verdween. We probeerden nog wel een alternatieve route maar het zag er niet naar uit dat dit ergens toe naar ging leiden. Dus maar omgekeerd. Best een leuke route geweest maar voor mij ook de keiharde constatering dat ook de 2e hike niet succesvol is voltooid.Maar ik beloof, het gaat me nog een keer lukken.
Onze wildlife score is nu:
Beren 7 stuks
Bald eagles 3 stuks
Caribous 3 stuks
Herten , tsja dat weet ik iet meer. Die zijn zo gewoon, daar stoppen we al niet meer voor. Wel natuurlijk als ze voor de auto staan maar we gaan er geen foto’s meer aan spanderen.
Muggen, duizenden. Konden we daar maar hetzelfde van zeggen als van de herten. Het liefst zouden we die ook negeren maar helaas denken zij daar anders over. Trotse koploper is Von met zeker 40 muggenbulten.
Uiteraard is er heel veel mooi en leuk maar er zitten altijd uitschieters tussen. Je weet wel die dingen die je altijd direct verteld als je gevraagd wordt hoe de vakantie was. En nu we toch met ranglijsten bezig zijn daarom hier de persoonlijke top 3 van de meest opvallende en/of mooie momenten:
Bertjan:
1. het zwemmen in het bijna geheel verlaten meer tussen de bergen
2. De riviersafari van 15 juli
3. De te kleine Mitsubishi die veranderde in een prachtige grote witte Jeep
Von:
1. De riviersafari van 15 juli
2. Peak2Peak van Whistler
3. Het verder gaan daar waar de angsthaas van 14 juli afhaakt
Mike:
1. De riviersafari van 15 juli
2. Peak2Peak van Whistler
3. Vancouver, de eerste dagen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
