11 juli 2012: Auto(on)geluk in Vancouver

Vandaag de auto ophalen bij Hertz. We hadden een mooie grote Ford Explorer (of gelijkwaardige auto) geboekt. We kregen een mooie mitshubishi. Misschien hadden we om onze kledingkast wat te ontzien een paar extra dingetjes bij ons om niet meer door te kunnen gaan voor een ” back to basic” vakantie. Maar zoveel was het toch ook niet met een grote en middelgrote koffer, een grote sporttas en 3 koffers die in de handbagage paste. Maar hoe je het ook wend of keert het ging met geen mogelijkheid in het kofferbakje van de mitshubischi.
Dus dan maar terug naar de balie. Maar er was geen grotere auto meer voorhanden. De beste man heeft zich helemaal scheel gebeld en na verloop van tijd kwam er net een Jeep binnen die teruggebracht werd.
En wat een mooie auto is dat. Altijd al in willen rijden dus daar waren we snel uit. Na een uurtje wachten op het vliegveld werd de auto dan opgeleverd en konden we echt op wet. Helaas bleek deze Jeep wel dik 900 !!!! dollar duurder te zijn. Maar dat zien we later in Nederland wel hoe we dit gaan regelen met Herz.Voorlopig zijn we dat geld dus kwijt maar hebben we een prachtige grote auto.
Op naar Vancouver dan vandaag. Eerst de koffers ingeleverd bij het laatste vanuit Nederland geboekte hotel. En wat doe je dan vervolgens als je naar downtown vancouver wil en je net een pracht van een auto hebt opgehaald?
Juist, je pakt de bus. Verkeer was druk en het parkeren duur dus de bus was echt handiger. Lekker wat rondgelopen een mall bezocht en vroeg in de avond na gastown. En wat bleek, er was net een wielerronde voor professionals die ook door grote namen is gewonnen. Een van de winnaars was Lance Armstrong. Er werd niet vermeld of dit met of zonder doping was. De andere grote namen zal ik jullie onthouden. Simpelweg omdat ik ze niet herinner en ze me werkelijk niets zegden. Na een lekkere spaghetti op een terras te hebben gegeten aan het parcours te hebben gestaan zijn we na een paar rondes met de waterbus teruggegaan. Dit was een prima tip van onze hotelier en met bus 239 zouden we zo terug zijn. Dit bleek echter 236 te moeten zijn en een kniesoor die daar op let . Wel opmerkelijk dat ik de beste man niet meer gezien heb.
Al met al een gedenkwaardige eerste echte dag van de tour in Canada