Doe maar twee keer
Door: Dinsdag 22 augustus, dag 29
Blijf op de hoogte en volg Yvonne, Bertjan en Mike
22 Augustus 2017 | Verenigde Staten, Ventura
We hadden deze vakantie nog geen "pretpark" gehad en de keuze was aan Mike. Na wat zoeken op internet is de keuze gevallen op een oude bekende, universal studio's HOLLYWOOD. De combinatie van filmpark en pretpark gaven de doorslag ondanks dat we hier 7 jaar geleden ook zijn geweest. Uiteraard zijn we op zoek gegaan naar kortingen maar die waren bijna niet te vinden. En als we ze al vonden dan was de korting zo weinig dat we geen risico wilde lopen en hebben de tickets bij Universal studio's zelf gekocht. Gisteren al de e-tickets in de mail dus die rij konden we gewoon overslaan.
Wat we niet konden overslaan was de file rond Los Angeles. Het verkeer kroop weer langzaam voort, iets om de laatste dag bij het vertrek naar het vliegveld rekening mee te houden. Hebben we deels al gedaan door een hotel dichter bij te nemen voor de laatste nacht. Na verloop van tijd rijdt het weer en zijn we op zoek naar een parkeerplek. Eerst wilden we een garage in wat niet de bedoeling was volgens de oudere heer die kwam toegesneld om vervolgens in de rij aan te sluiten voor het personeel. Gelukkig konden we daar nog tussen de paaltjes door naar de juiste rij. Helaas waren we wel achter een coureur terecht gekomen zeg. Ik loop serieus harder dan dat zij reed. En met mij na verloop van tijd nog een hele rij. Het toeteren kon beginnen met een kakofonie aan geluid vanaf de 3e etage maar het maakte niet veel uit. Kennelijk bang om een plekje over te slaan terwijl er boven plek genoeg was. Was ook aangegeven maar inhalen was geen optie.
Ondanks dat we geen preferred parking hadden stonden we verassend dicht bij de ingang. Uiteraard niet voordat we tussen de souvenirwinkels en restaurantjes moesten doorlopen. Bij de ingang eerst een security check en dan naar een dame die de e-tickets vanaf mijn telefoon scant en we zijn binnen.
We wilden beginnen met de studiotour. Een rondrit van drie kwartier waarbij je langs allerlei sets en studio's komt. En er stond geen rij dus we konden bijna direct instappen. We hadden alleen pech. Er was een storing (geweest?) zodat menige attractie aan onze neus voorbij ging. Eigenlijk alle optische en mechanische attracties m.u.v. scull Island. Hoewel het geluid daar niet werkte. De gids heeft meerdere malen zijn excuses aangeboden en ondanks deze teleurstelling was het een boeiende tour. Maar boeiend of niet en ondanks nieuwe onderdelen tov 7 jaar terug, zo hoort het niet. Bij de uitgang stond de gids en ik vroeg hem of het vandaag nog in orde zou komen. Hij dacht van wel waarop ik melde dat ik geen zin had om dan weer in de rij te moeten staan. Vol begrip regelde hij daarom een Priority lane kaartje voor ons. 1-malig te gebruiken bij een willekeurige attractie. Priority lane is ook wel een rij maar dan veel korter. Zo kan je een pas kopen voor 90 dollar die bij elke attractie dit recht 1-malig geeft.
Op naar Harry Potter, niet dat ik zo'n fan ben, maar het was voor ons nieuw en zag er prachtig en indrukwekkend uit. Doet wat Eftelings achtig aan maar dan groter. Rijtje voor "Harry Potter and the forbidden Journey" van 80 minuten. Attractie met veel bewegingen en snelle acceleratie en stops. Klinkt heftig maar je zit vast in zo'n wagentje dus als je naar de grond kijkt zie je dat het alleen maar gesimuleerd wordt. Dat dachten we dus Von ook mee. Nou ik kan je vertellen dat dat het dus niet is. Via een lopende band kan je gaan zitten in de attractie. Voordat je in de gaten hebt dat het begint kantelt dat ding 90 graden en gaat die omhoog. Niets simulatie, gewoon de lucht in en dan begint het spektakel. Je zit in een 3D film en wordt van links naar rechts en van boven naar beneden gegooid. Ontzettend leuk maar ook vele malen heftiger dan we hadden verwacht. Ik dacht toch dat Harrie Potter een soort van kinderfilm was maar deze attractie is dat zeker niet. Met een paar onvaste benen weer naar buiten en voor Von het besluit in dit soort dingen dus niet meer te gaan.
De volgende stop was Jurassic World. Von bleef wachten en Mike en ik naar binnen. Rijtje van een 1/2 uur. Gewoon een wildwaterbaan door Jurasic Park. Mooi gemaakt en lekker relaxt. Ok, af en toe een water spugende dinosaurus maar dat is het dan. Bijna want op het laatst donder je nog in het donker een flink end naar beneden om goed nat te worden als je pech hebt. Gelukkig zaten wij op de goede plek en bleven gespaard van een echt nat pak.
Tijd om weer eens terug te gaan naar de studiotour. Jurassic park lag in het lage deel van het park en deze tour in het hoge deel. Dat is best wel 15 minuten lopen en de andere attracties lagen ook in het lagere deel. Maar omdat de laatste studio tour om 17:15 was en de rest van het park later sloot toch voor deze volgorde gekozen. We willen de tour nog een keer doen maar dan moet wel alles werken. Dus voordat we in de Priority lane aansloten met het kaartje toch maar even geïnformeerd of alles werkte. Ja hoor, alles is up. Loop hier maar even langs dan kunnen jullie gelijk instappen. Dat was mazzel, geeneens een rij voor ons en nog steeds in het bezit van het kaartje. Hoewel we de tour een paar uur eerder ook hadden gedaan was die toch anders. Elke gids geeft er deels zijn eigen invulling aan. Het grootste verschil was natuurlijk dat de attracties nu wel werkte. Jaws, the fast and the furious, scull island met geluid, aardbeving in San Francisco en de overstroming in little mexico.
En omdat we nog niet genoeg gelopen hadden weer terug naar het lage gedeelte. The mummy, een rollercoaster die vooral in het donker loopt met lichteffecten. Wachtrij van 50 minuten, maar wij hebben onze Priority lane troef ingezet. Nog geen 10 minuten en Mike en ik zaten in het karretje. Von had nog steeds genoeg aan Harry Potter en besloot na Jurassic Park deze ook aan zich voorbij te laten gaan. The mummy gaat hard. Eerst vooruit maar dan achteruit. Hard maar kort en voor je het weet sta je weer buiten
Omdat we nog niet genoeg hadden en het park nog niet ging sluiten overwogen we ook transformers mee te nemen. Maar we hadden geen idee wat het was. Ja, een ride maar dat was Harrie Potter ook. Dus je voelt hem al aan komen. Mike en ik gingen het proberen, Von bleef buiten wachten. Maar dit bleek nu precies te zijn wat we bij Harry Potter hadden verwacht. Je zit vast in een karretje dat flink heen en weer wordt geschut. Dat doen ze zo goed dat je echt het idee hebt dat je van link naar rechts en van onder na boven vliegt terwijl je in gevecht bent met decepticons. Maar dat is dus alleen perceptie. En dan ineens, boem. Geluid weg en het beeld staat stil. Dan is helemaal duidelijk dat je nog geen centimeter van de grond komt. Iedereen verbaasd. Hoort dit, wat nu, gaat het nog verder? Na denk ik een minuutje weer beeld en wat later ook geluid. Na de studio tour de 2e storing die we voor onze kiezen krijgen. Maar wat denk je? Bij het naar buiten gaan krijgen we een Priority lane ticket voor nog een keer.
Dus, Von er van overtuigd dat dit niet zo heftig is en meegenomen voor de re-run. En dit keer viel het inderdaad mee maar hield ze er toch een weeïg gevoel aan over zodat ik straks ook de terugweg mag rijden.
De attracties zaten er voor ons op. Veel wachten, 2x Priority, verassingen en veel plezier gehad en nu op weg naar de auto. Maar niet nadat we eerst nog wat winkeltjes zijn ingegaan.
Dit is veruit de langste dag geworden. We hebben dan ook eerst gegeten voordat we terug gingen naar het hotel. Daar kwamen we aan om 20:45 en staat nu weer het vertrouwde baseball op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley