25 Juli: Paniek in Yakima

Gisterenavond besloten om via Yakima naar Mount Rainier te gaan. Niet dat die keuze zo maar gemaakt is want sinds we in Amerika zijn worden de afstanden in miles afgegeven in plaats van kilometers. En von had met van alles rekening gehouden behalve met dit fenomeen. Er klopte geen ruk meer van de route dacht ze en ze zag er naar een uur zoeken ook geen alternatieven. Wat nu? Dus ik ook achter de pc en meehelpen zoeken. Om de waarheid te zeggen snap ik eerlijk gezegd geen bal van het probleem en klopt het allemaal zoals ze het vanuit Nederland al grofweg netjes had gepland. Paniek voor niets dus. Wel was duidelijk dat de overnachtingen bij Mount Rainier al redelijk vol begonnen te lopen dus hebben we voor het eerst deze vakantie niet alleen vanavond van te voren geboekt maar is ook de overnachting van morgen al vastgelegd. Deze laatste kamer is zelfs zonder tv en telefoon. Dus echt basic en nog een reden voor " paniek".

Vanochtend de auto in en voor het eerst onze gisteren aangeschafte thermobekers vol gegoten met Koffie. En het verschil is wel duidelijk. De duurdere (die van von) bleef veel langer heet terwijl ik al lekker wel mijn koffie kon drinken :-)
Onderweg even gestopt bij Ritzville. Niet omdat dit zo'n publiekstrekker is maar de natuur deed zijn werk dus op zoek naar een McDonalds met wc. Maar wat bljjkt, er is een echt historic downtown. Hoe groot? Laat ik zeggen dat ik langer bij de McDonalds heb staan plassen dan dat we rond hebben kunnen lopen in historic downtown. En nu niet zeggen dat ik een grote zeikerd ben, het stelde gewoon niets voor. Er waren meer borden dat het aankondigde dan dat er straten waren.

Bij de volgende stop hebben we Moses Lakes aangedaan. Altijd al benieuwd geweest hoe zo'n meer gesplitst kan worden. Heel simpel dus, gewoon en weg dwars door heen aangelegd. Maar het was een lekkere plek om even op het gemak te lunchen aan de rivier. In de schaduw natuurlijk want het begon (en ja ik weet het, het is misschien saai) weer warm te worden. Uiteindelijk zelfs 35 graden.

We waren deze keer vroeg in Yakima. We waren de eerste in het hotel en hebben de rest van de middag lekker rustig aan gedaan. Beetje zwemmen, lezen en gewoon luieren. heerlijk.

Na het eten nog even op zoek gegaan naar starbucks. toch wel makkelijk zo'n tomtom die je er probleemloos naar toe leidt. Wat wel nog een puntje van verbetering is, is om aan te geven of hij nog open is. We kwamen een half uurtje te laat. Geen probleem, dan naar de McDonalds die ook feilloos door Tomtom werd aangegeven. Helaas blijkt deze niet meer te bestaan. Paniek, dat wordt dus een avond zonder koffie. Von was zo van slag dat ze zelfs een 1 richtingsstraat in wilde slaan. En dan niet in de richting die de overige tientallen auto's deden. Maar gelukkig stonden die stil en bleef het bij een rare manoeuvre.